Waar ben ik thuis - #2

Willemijn van de Walle - 1986 - schrijver - theatermaker

woont in de stad Groningen

"Als ik over de Afsluitdijk naar het Noorden rij, voel ik: ja, dit is de goede kant op."

Op de grens van de stad Groningen en het platteland hebben we afgesproken, bij het meanderende Reitdiep. Het Reitdiep is een verbindend element in het landschap, verbinding tussen dorpen, tussen het land en de stad. Je hoort de stad en voelt de ruimte.

Willemijn komt hard aanfietsen en gaat naast me zitten. Uit haar dokterstas haalt ze koffie, thee, frambozen en koeken tevoorschijn. Ik heb alleen mijn camera bij me. We zitten naast een wroetend varken.

“Een paar jaar geleden woonde ik in Zwolle. In die tijd was ik verdrietig, wat allenig, niet vooruit te branden. Ik voelde: ik woon hier niet voor altijd. Mijn vriend vroeg: wat wil je nu écht? En met een diepe zucht vanuit mijn buik antwoordde ik: ik wil naar huis. Het verbaasde me zelf dat het zo diep zat. Thuis, een plek waar je jezelf kan zijn en waar het fijn is. De vertrouwde klanken van de Groninger taal, het harde, over de Afsluitdijk naar het Noorden rijden en voelen: ja, dit is de goede kant op.

Ik ben er huiverig om mensen die ergens wonen bepaalde kenmerken toe te dichten, maar de omgeving heeft wel degelijk veel invloed. In mijn ervaring zijn mensen in de Randstad wat spontaner, maken ze makkelijker contact, en zijn ze het Noorden wat meer op zichzelf. Er is hier in het Noorden meer rust en aandacht. En soms heb je ook anderen nodig om je dat te laten inzien, omdat het voor jezelf als noorderling zo vanzelfsprekend is.

Als je gewend bent aan veel ruimte, verandert je tijdsbesef. De horizon zien, de beweging van de dagen en de seizoenen, dat beïnvloedt je gevoel van tijd en vergankelijkheid. Het licht hier is ook natuurlijker, het wordt niet gestuurd door het ritme van de stad. De natuur is groter dan jezelf en dat geeft rust.

Als je je onrustig voelt, helpt het om jezelf het zoeken te gunnen. Onderzoek je heimwee en je verlangen, zonder dat het een antwoord hoeft te brengen. Misschien zit de meeste rust wel in het niet-weten.

Zoeken naar geluk is voor mij geen doel. Geluk zit in kleine momenten. Gelukkig-zijn is te groot.”